Roadtrip!

Zo, het is weer een tijdje geleden. Maar hier is dan toch weer een berichtje van ons.
De werkdagen zitten er nu helemaal voorgoed op. We vonden het leuk & hadden het erg gezellig, maar rentenieren bevalt ons veel beter. Vandaar ook dat we nu op een bejaardencamping staan waar de gemiddelde leeftijd tussen 50 en schijndood ligt en waar de giga-caravans van stal gehaald zijn (wat ons dan natuurlijk behoorlijk opvallend maakt).

Maar voordat we bij vandaag zijn vinden jullie het vast wel leuk om ook wat van de afgelopen dagen te horen.
Want zoals belooft zou zodra het ‘echte’ reizen weer begon de verhaalinhoud en lengte aanzwellen. En dat zal ook zeker gebeuren.
Want ik heb nu alweer 3 regels getypt met onzin;).

Donderdagavond was weer als van ouds, peigersjikkes de kroeg uit. Voor de niet-achterhoekers die ons volgen. Peigersjikkes betekend dronken, lam, vet, van de kaart, is ons verteld.
Nee hoor ouders, zo erg was het niet. Maar omdat het Dennis zijn laatste avond was met the Dutchies ging de pan er nog een laatste keer van af. Samen met twee Aussie dames hebben we ons weer goed vermaakt.


Na dit korte intermezzo beginnen we bij vrijdag 12 maart j.l. kwart voor 6 in de ochtend. Na een koude nacht ontwaken twee mensen uit hun knus, maar ’s nachts soms ook koude, liefdesnestje.
Klaar voor hun LAATSTE dag werken op de Coolwyn Nurseries. Eindelijk zat het werken er bijna op. De laatste dag, er was al naar uitgekeken voordat de eerste dag begon. Niet dat het werk zo vervelend was. Maar reizen is beter en soms was het werk behoorlijk pittig en de tempratuur kon ook wel eens van Nederland (11 graden in de ochtend) naar Australië (dik 30) gaan. De dag begon als zo velen en heel veel kan ik er dan ook niet over vertellen. Voor Jessica zat de werkdag er al om kwart over 1 op terwijl ik moest doorploeteren tot kwart voor 4.
Kwart voor 4, eindelijk zat de dag erop. Nu het dan gedaan was met het werken was het ook wel jammer en was de tijd ook wel gevlogen, die 6 weken. Ik had op mijn werk nog fish & chips met een biertje en daarna was het dan toch echt gedaan met de Coolwyn-tijd.
’s Avonds bij Tim en Job nog een de film ‘UP’ gekeken en daarna lekker naar bed.

Zaterdag was onze laatste volle dag in Monbulk. Na alles gewassen te hebben, het zijraam gemaakt te hebben (deze lekte na de hevige regen van dat weekend ervoor) en de douche opgeruimd te hebben, zijn we met Tim en Job aan het bier gegaan. Daarna nog naar St. Kilda voor een kroeg, afscheid genomen van Tim en Job en tegen 4 lagen we in bed.

Zondag 14 maart begon het reizen dan echt. Om 10 uur vertrokken we uit Monbulk richting Wilsons Promontory. Een erg mooi natuurpark op 3 uur rijden. De weg er naartoe was al erg mooi, met de verschillende uitzichten en de combinatie tussen bomen, rivieren, de zee en grote rotspartijen. Ik zou zeggen: zie de foto’s en oordeel zelf;).
Hier hebben we de nacht gespendeerd in het natuurpark zelf met een prachtig campingplekje vrijwel naast het strand en tussen de immense bergen. Na romantisch de zonsondergang te hebben gezien zijn we naar bed gegaan. Klaar voor de volgende dag.

Die maandag zijn we uit Wilson’s vertrokken richting Philip Island. Dit lag op de route terug naar Melbourne en was zeker de moeite waard om geweest te zijn. Het eiland zelf was opzich al mooi, maar niks kon er tippen aan de Pinguïn Parade die we ’s avonds hebben gezien. 1200 Little Pinguïns kwamen het strand opgelopen centimeters van ons vandaan. Erg fantastisch om te zien. Helaas mochten er geen foto’s gemaakt worden dus de plaatjes vinden jullie op www.google.nl;).
Achter ons zaten een paar Nederlanders en och wat zijn die toch soms dom;) Discussiëren of je wel een verrekijker mag gebruiken, aangezien je ook geen foto’s mag maken. Huh?
Daarna zijn we in het pikkedonker terug gereden naar de camping.

Dinsdagochtend zijn we vertrokken naar The Great Ocean Road. Deze weg loopt bijna geheel langs de kustlijn tussen Anglesea en Warrnambool (voor de googlelaars onder ons;)).
We hebben 2 dagen over deze route gedaan die trouwens erg de moeite waard was. Het was een hele rit maar het uitzicht was vaak ontzettend mooi en het weer hadden we ook mee.
Aan het begin van de G.O.R. was de brandweer fikkie aan t stoken. Ze waren daar alle laag groei aan het verbranden zodat als een bosbrand zich voor mocht doen hij minder snel zou verspreiden. Dit gaf een enorme rookwolk die nog tot erg ver te zien was. Toen we onder de wolk doorreden met de zon aan de andere kant gaf het wel een heel gaaf gezicht. Alles was diep oranje en zoals je op de foto’s kan zien lijkt het net of de vuurtoren in de brand staat.
We hebben de nacht doorgebracht op een gratis camping bij Cape Otway. Waar we weer vrijwel direct op het strand stonden. Heerlijk (bijna) privéstrand. De faciliteiten waren dan ook niet veel. Een kraan met regenwater en een composttoilet. Maar ach, gratis is gratis.
De nacht hebben we af en toe klaarwakker doorgebracht aangezien we dachten dat er een possum of een of ander beest op ons dak liep. Achteraf bleek het natuurlijk gewoon een tak te zijn…

Na de 2de dag op de G.O.R. doorgebracht te hebben en eindelijk de 12 apostelen gezien te hebben zat de G.O.R. erop. De apostelen waren trouwens erg mooi om te zien. De look-outs waren goed geplaatst waardoor je zo langs de hele kust kon kijken.
Uiteindelijk kwamen we dan in Warnnambool aan. Eindelijk een normale supermarkt met geen veel duurdere prijzen dan in de locale general stores. Hier hebben we uitgebreid geshopt. Ook voor onze rit richting binnenland.
Daarna zijn we met het ‘gas zit rechts’-principe naar Halls Gap gereden. Dit is een klein dorpje midden in de Grampians N.P. Daar kwamen we nog net voor 5 aan. Net op tijd voor het visitors informationcentre. En zo zijn we dus op de camping terecht gekomen waar alle ouwetjes het flink naar hun zin hadden.
Verder is het lekker rustig hier en stikt het van de yellow-crest cockatoos en kangoeroes. Helaas zijn we vergeten om een foto te maken, we waren immers aan het eten, en toen werd het al snel te donker om nog een fatsoenlijke foto te maken.

Gisteren hebben we de dag in The Grampians doorgebracht, en hebben we 2 wandeltochtjes gemaakt. 1 ging er naar de zogenaamde Venus Baths (water dat horizontaal over gladde rotsen stroomt) en 1 ging er naar de Splitter Falls. Was niet echt een waterval te noemen, want er kwamen maar een paar druppels omlaag zetten. Beetje zonde van de tijd en van onze voetjes dus. Hierna zijn we met de auto 1 van de bergen opgereden om zo bij de MacKenziefalls uit te komen. Dit waren wel zeker watervallen, en ze waren ook echt prachtig! Het was wel een hele klim omlaag en omhoog maar dat was het dan zeker waard deze keer ;)
Op de terugweg kwamen we nog langs een lookout, waar we dus nog even langsgewipt zijn, en die ook nog wel mooi was. Hierna zijn we weer op een Compost-wc-camping gaan staan waar nog een groep Nederlandse meisjes en een paar jongens tegenover stonden. Erg grappig, aangezien ze niet wisten dat wij ook Nederlands waren, dus vertrouwd met elkaar aan het gillen waren ;)

Vandaag zijn we lekker vroeg uit Halls Gap vertrokken omdat we vanaf nu weer naar het Noorden gaan reizen. Op dit moment zitten we Shepparton en gaan morgen onze weg door het binnenland vervolgen om overmorgen in Dubbo aan te komen, waar een erg leuke dierentuin schijnt te zitten. Eind maart willen we bij het Great Barrier Reef aankomen, aangezien dan ongeveer het regenseizoen daar ophoud. Misschien worden de verhaaltjes wel iets minder, aangezien (je gelooft het nooit) je des te meer inland gaat, des te schaarser de MacDonalds’en worden!

Xxx Ron en Jessica