Great Barrier Reef
Door: Ron & Jessica
Blijf op de hoogte en volg Ron & Jessica
27 Maart 2010 | Australië, Airlie Beach
Daar waren we dan in Shepparton aangekomen. Na de hele dag gereden te hebben vanuit Halls Gap kwamen we dan aan in deze getto van de landbouw. Op de camping was het ook al niet super veel. We stonden namelijk gezellig naast een stel luie en luidruchtige fransen. Gelukkig was het maar voor 1 nacht.
De volgende ochtend zijn we dan ook al vroeg vertrokken richting Dubbo. Onderweg zelfs nog ‘000’ gebeld (de Australische 112) om een brand te melden langs de weg. De brandweer zou langs gestuurd worden. Even verder kwamen we nog een sprinkhanenplaag tegen en werd Toullah bekogeld met sprinkhanen. Heel smerig ook om die weer van de auto af te schrapen. Maar tijdens het schoonmaken kwamen we ineens een reservesleutel tegen die achter het nummerbord verstopt zit. Haha, we denken dat zelfs de vorige eigenares hier niets van wist.
In Dubbo aangekomen werden we door een vriendelijke man in het informatiecentrum geholpen, met de dierentuin en zijn we op een camping gekomen met een ongelofelijk lekker zwembad. En Jessica was helemaal weg van het grote springkussen. De dag was weer helemaal goed.
Onze tweede dag in Dubbo zijn we dus om half 6 al opgestaan voor de dierentuin. Waarom zo vroeg vraag je je vast af? Op zaterdag en zondagmorgen was er de mogelijkheid om een EarlyMorningWalk te doen. Waarbij je achter de schermen mocht en de dieren zag wakker worden. Dit was erg de moeite waard. De rest van de dag was dan ook wat minder spannend en het was ook nog eens 35 graden. Nadat we de dierentuin gezien hadden zijn we dan ook vliegensvlug de ijskoude Mac ingegaan om even te internetten.
’s Avonds stonden we op een gratis camping net buiten Dubbo. Er moet toch bezuinigd worden;). Gelukkig was de camping gratis want we werden opgegeten door de muggen. Na 3 min de deur open te hebben gehad hadden we minstens 30 muggen die allemaal geplet moesten worden. De nacht verder verliep vrij rustig.
Na weer op tijd vertrokken te zijn uit Dubbo zouden we na niet al te lang rijden in Moree aankomen. Dat was het plan, en plannen zijn er om te wijzigen! Er was totaal niks te doen in Moree behalve 40graden hete natuurlijke baden. Maar als de tempratuur zelf al 35 graden is heb je daar heel weinig trek in. Dus zijn we snel doorgereden naar Goondiwindi. Het volgende dorpje op de route. Hier was het al beter. We stonden op een mooie camping met een lekker zwembad. Alleen ook hier waren de muggen in grote getalen aan het feest vieren. Onze buren op de camping hadden geen tent en alleen een zeiltje over hun hoofd. Omdat we dat zo zielig vonden hebben we hun onze tent aangeeboden. Blij dat ze waren! Toch weer onze goede daad gedaan;).
Deze ochtend zijn we rustig opgestaan. Nog even een lekker frisse duik in het zwembad en daarna maar weer op naar de volgende bestemming. En dat was Miles, tenminste dat dachten we… In Miles aangekomen bleek namelijk dat ze de ergste muggenplaag hadden in tenminste 80 jaar. Leuk, zaten we net op te wachten. We werden al gestoken om 2 uur ’s middags. Stel je voor als het donker wordt. Wel was er een gratis camping. Na daar even rond gekeken te hebben en de TomTom geraadpleegd te hebben voor het volgende enigszins op de route liggende dorpje. Dit was net van de route af maar nog wel aan te rijden. Het plaatsje verder, Biloela. Het was een beetje een oude camping maar we hadden we ons eigen toilet en douche. Ons hoorde je niet klagen;). Helaas was wel het zwembad gesloten. Dat was dan wel weer minder.
Eindelijk zouden we dan aankomen op onze eindbestemming van deze weg. Rockhampton. De man in het toeristeninformatiecentrum was gek, maar wist ons wel een camping aan te wijzen. Hop, snel naar de camping. Want het verkeer in de ‘stad’ is rampzalig. Rockhampton is ‘DE’ Beefcity van Australië, en misschien hebben de mensen hier iets te veel rood vlees gegeten. Een grote chaos.
De camping was goed te doen. Mooi zwembad. Alleen waren we helemaal achteraan gedumpt naast de rivier. Die al flink de kant opgegroeid was door de cyclone Ului die hier een paar dagen daarvoor langs kwam. Ook moesten we uitkijken voor krokodillen langs de waterkant. Geen probleem joh!;)
Omdat we al redelijk vroeg aangekomen waren zijn we nog een winkelcentrum ingegaan. Apart volk hier… Maar omdat het de beefcity was moesten we natuurlijk wel bij de slager een lekker stukje vlees halen. Dit werd dan ook een heerlijk pepersteak!
Hij was heerlijk en goedkoop. Daar houden we van!
Niet van de punk-Aziaten die ’s avonds nog even naast ons kwamen staan…
25/03/10, voor de mensen die de datum graag willen weten van dit alles;)
Op vanuit Rockyhampton naar Mackay. Onderweg al veel omgevallen bomen en verkeersborden gezien. Ook de beekjes stonden behoorlijk vol. Gelukkig voor ons zijn de floodways die ze hier hebben niet volgelopen. De floodways zijn gewoon snelwegen/provinciale wegen of wegen in het dorp die met hevige regen onderwater kunnen lopen. Sommige tot 4 meter diep. Best grappig al kom je dan met 100 aangereden.
Ter land, ter zee en door de lucht!
In Mackay zelf aangekomen kwam het water af en toe met bakken uit de hemel. Na goede informatie gehad te hebben over Airlie Beach en kampeermogelijkheden zijn we naar The Government gegaan om een campingpermit te halen. Dan konden we voor $10 dollar op ons eigen privé strand staan. Het was een privé strand omdat er niemand anders was;). Nu konden we hier helaas niet zwemmen vanwege de aanwezigheid van dodelijke kwallen. Ja, die hebben jullie in Nederland niet hé!:P
De muggen waren ook weer gezellig mee gereisd. Zo’n stuk of 50 hebben de nacht niet overleefd…
Gisteren,
Na de onrustige nacht aan ons privé strand zijn we naar Proserpine gereden. Op naar het infocentrum. Gesloten?! Hoe kan dat nu weer? Het is toch al kwart voor 10 en hij zou om 9 uur open gaan…
Het was weer wintertijd en de klok was dus een uur achteruitgegaan… Daar hadden we niet aangedacht. Wij met ons domme hoofd doorgereden naar Airlie Beach. Wat hoe dan ook onze eindbestemming zou worden. En ook het hoogste punt wat wij in Australië gaan zien.
Ook hier het informatiecentrum ingedoken. Die wel open was;). Hier ontzettend veel hulp gekregen bij het boeken van de juiste boot voor ons. De partyboot raadde hij ons niet aan. We zijn hier immers niet voor het zuipen maar voor het koraal en de visjes. (voor het weer hoeven we ook niet te komen want water blijft uit de lucht vallen…het wordt vast snel beter)
De boot die wij zelf in gedachte hadden zat al vol. Net als veel andere boten. Dit omdat dit plaatsje in het midden van de cyclone zat, werden veel boten aan wal gehouden. Dit heeft dan weer veel vakantiegangers weggejaagd of de boten geboekt voor na de storm.
Na een klein uurtje kwamen we dus het informatiecentrum uitgelopen met een ‘3dagen en 3nachten’toer.. Met de mogelijkheid tot snorkelen, kajakken, bushwalking en best of all, duiken! Oja Sjaak, we gaan niet alleen duiken in een van de mooiste koraalriffen maar het is ook nog eens een 33 meter lang zeilschip waar we op zitten;). Ben ik nu nog steeds uitgenodigd om te komen eten?...;)
De rest van de dag hebben we onszelf dus opgehemeld met het idee dat de arme backpackers straks op de duurste boot in de Whitsundays zitten voor 3 dagen. Daarnaast moest er ook weer een hoop gewassen worden waaronder onszelf.
Vandaag,
Is een drukke dag voor ons. We moeten de was nog wat verder laten drogen. Naar de MacDonalds om dit verhaal erop te zetten plus de foto’s. We moeten tussen half 12 en half 4 ons melden voor een briefing over de cruise en verder willen we nog wat meer van het dorpje zien en misschien nog even naar de waterval net buiten het dorp.
Xxx Jessica & Ron
P.S. We gaan proberen om op de reacties te reageren. Dus terugkijken op het vorige bericht kan de moeite waard zijn als je een reactie geplaatst heb!
De volgende ochtend zijn we dan ook al vroeg vertrokken richting Dubbo. Onderweg zelfs nog ‘000’ gebeld (de Australische 112) om een brand te melden langs de weg. De brandweer zou langs gestuurd worden. Even verder kwamen we nog een sprinkhanenplaag tegen en werd Toullah bekogeld met sprinkhanen. Heel smerig ook om die weer van de auto af te schrapen. Maar tijdens het schoonmaken kwamen we ineens een reservesleutel tegen die achter het nummerbord verstopt zit. Haha, we denken dat zelfs de vorige eigenares hier niets van wist.
In Dubbo aangekomen werden we door een vriendelijke man in het informatiecentrum geholpen, met de dierentuin en zijn we op een camping gekomen met een ongelofelijk lekker zwembad. En Jessica was helemaal weg van het grote springkussen. De dag was weer helemaal goed.
Onze tweede dag in Dubbo zijn we dus om half 6 al opgestaan voor de dierentuin. Waarom zo vroeg vraag je je vast af? Op zaterdag en zondagmorgen was er de mogelijkheid om een EarlyMorningWalk te doen. Waarbij je achter de schermen mocht en de dieren zag wakker worden. Dit was erg de moeite waard. De rest van de dag was dan ook wat minder spannend en het was ook nog eens 35 graden. Nadat we de dierentuin gezien hadden zijn we dan ook vliegensvlug de ijskoude Mac ingegaan om even te internetten.
’s Avonds stonden we op een gratis camping net buiten Dubbo. Er moet toch bezuinigd worden;). Gelukkig was de camping gratis want we werden opgegeten door de muggen. Na 3 min de deur open te hebben gehad hadden we minstens 30 muggen die allemaal geplet moesten worden. De nacht verder verliep vrij rustig.
Na weer op tijd vertrokken te zijn uit Dubbo zouden we na niet al te lang rijden in Moree aankomen. Dat was het plan, en plannen zijn er om te wijzigen! Er was totaal niks te doen in Moree behalve 40graden hete natuurlijke baden. Maar als de tempratuur zelf al 35 graden is heb je daar heel weinig trek in. Dus zijn we snel doorgereden naar Goondiwindi. Het volgende dorpje op de route. Hier was het al beter. We stonden op een mooie camping met een lekker zwembad. Alleen ook hier waren de muggen in grote getalen aan het feest vieren. Onze buren op de camping hadden geen tent en alleen een zeiltje over hun hoofd. Omdat we dat zo zielig vonden hebben we hun onze tent aangeeboden. Blij dat ze waren! Toch weer onze goede daad gedaan;).
Deze ochtend zijn we rustig opgestaan. Nog even een lekker frisse duik in het zwembad en daarna maar weer op naar de volgende bestemming. En dat was Miles, tenminste dat dachten we… In Miles aangekomen bleek namelijk dat ze de ergste muggenplaag hadden in tenminste 80 jaar. Leuk, zaten we net op te wachten. We werden al gestoken om 2 uur ’s middags. Stel je voor als het donker wordt. Wel was er een gratis camping. Na daar even rond gekeken te hebben en de TomTom geraadpleegd te hebben voor het volgende enigszins op de route liggende dorpje. Dit was net van de route af maar nog wel aan te rijden. Het plaatsje verder, Biloela. Het was een beetje een oude camping maar we hadden we ons eigen toilet en douche. Ons hoorde je niet klagen;). Helaas was wel het zwembad gesloten. Dat was dan wel weer minder.
Eindelijk zouden we dan aankomen op onze eindbestemming van deze weg. Rockhampton. De man in het toeristeninformatiecentrum was gek, maar wist ons wel een camping aan te wijzen. Hop, snel naar de camping. Want het verkeer in de ‘stad’ is rampzalig. Rockhampton is ‘DE’ Beefcity van Australië, en misschien hebben de mensen hier iets te veel rood vlees gegeten. Een grote chaos.
De camping was goed te doen. Mooi zwembad. Alleen waren we helemaal achteraan gedumpt naast de rivier. Die al flink de kant opgegroeid was door de cyclone Ului die hier een paar dagen daarvoor langs kwam. Ook moesten we uitkijken voor krokodillen langs de waterkant. Geen probleem joh!;)
Omdat we al redelijk vroeg aangekomen waren zijn we nog een winkelcentrum ingegaan. Apart volk hier… Maar omdat het de beefcity was moesten we natuurlijk wel bij de slager een lekker stukje vlees halen. Dit werd dan ook een heerlijk pepersteak!
Hij was heerlijk en goedkoop. Daar houden we van!
Niet van de punk-Aziaten die ’s avonds nog even naast ons kwamen staan…
25/03/10, voor de mensen die de datum graag willen weten van dit alles;)
Op vanuit Rockyhampton naar Mackay. Onderweg al veel omgevallen bomen en verkeersborden gezien. Ook de beekjes stonden behoorlijk vol. Gelukkig voor ons zijn de floodways die ze hier hebben niet volgelopen. De floodways zijn gewoon snelwegen/provinciale wegen of wegen in het dorp die met hevige regen onderwater kunnen lopen. Sommige tot 4 meter diep. Best grappig al kom je dan met 100 aangereden.
Ter land, ter zee en door de lucht!
In Mackay zelf aangekomen kwam het water af en toe met bakken uit de hemel. Na goede informatie gehad te hebben over Airlie Beach en kampeermogelijkheden zijn we naar The Government gegaan om een campingpermit te halen. Dan konden we voor $10 dollar op ons eigen privé strand staan. Het was een privé strand omdat er niemand anders was;). Nu konden we hier helaas niet zwemmen vanwege de aanwezigheid van dodelijke kwallen. Ja, die hebben jullie in Nederland niet hé!:P
De muggen waren ook weer gezellig mee gereisd. Zo’n stuk of 50 hebben de nacht niet overleefd…
Gisteren,
Na de onrustige nacht aan ons privé strand zijn we naar Proserpine gereden. Op naar het infocentrum. Gesloten?! Hoe kan dat nu weer? Het is toch al kwart voor 10 en hij zou om 9 uur open gaan…
Het was weer wintertijd en de klok was dus een uur achteruitgegaan… Daar hadden we niet aangedacht. Wij met ons domme hoofd doorgereden naar Airlie Beach. Wat hoe dan ook onze eindbestemming zou worden. En ook het hoogste punt wat wij in Australië gaan zien.
Ook hier het informatiecentrum ingedoken. Die wel open was;). Hier ontzettend veel hulp gekregen bij het boeken van de juiste boot voor ons. De partyboot raadde hij ons niet aan. We zijn hier immers niet voor het zuipen maar voor het koraal en de visjes. (voor het weer hoeven we ook niet te komen want water blijft uit de lucht vallen…het wordt vast snel beter)
De boot die wij zelf in gedachte hadden zat al vol. Net als veel andere boten. Dit omdat dit plaatsje in het midden van de cyclone zat, werden veel boten aan wal gehouden. Dit heeft dan weer veel vakantiegangers weggejaagd of de boten geboekt voor na de storm.
Na een klein uurtje kwamen we dus het informatiecentrum uitgelopen met een ‘3dagen en 3nachten’toer.. Met de mogelijkheid tot snorkelen, kajakken, bushwalking en best of all, duiken! Oja Sjaak, we gaan niet alleen duiken in een van de mooiste koraalriffen maar het is ook nog eens een 33 meter lang zeilschip waar we op zitten;). Ben ik nu nog steeds uitgenodigd om te komen eten?...;)
De rest van de dag hebben we onszelf dus opgehemeld met het idee dat de arme backpackers straks op de duurste boot in de Whitsundays zitten voor 3 dagen. Daarnaast moest er ook weer een hoop gewassen worden waaronder onszelf.
Vandaag,
Is een drukke dag voor ons. We moeten de was nog wat verder laten drogen. Naar de MacDonalds om dit verhaal erop te zetten plus de foto’s. We moeten tussen half 12 en half 4 ons melden voor een briefing over de cruise en verder willen we nog wat meer van het dorpje zien en misschien nog even naar de waterval net buiten het dorp.
Xxx Jessica & Ron
P.S. We gaan proberen om op de reacties te reageren. Dus terugkijken op het vorige bericht kan de moeite waard zijn als je een reactie geplaatst heb!
-
27 Maart 2010 - 06:03
Hetty:
Ik dacht dat ze in Qeeunsland geen zomer of wintertijd hebben? De regen wist je van te voren dat noemen ze dus het natte seizoen!!!!!! -
27 Maart 2010 - 06:05
Hetty:
Hadden we dat maar geweten van die reservesleutel.!!!!!!!!!! -
27 Maart 2010 - 10:51
Annelies:
Leuk, al die sprinkhanen op je auto. Ik zie op de kaart dat jullie tussen Mackay en Townsville zitten. Betekent dit, dat jullie niet meer verder naar boven gaan? Heel veel plezier op jullie zeilcruise, geniet van de luxe,van het snorkelen en duiken en alle andere dingen. Doei -
27 Maart 2010 - 14:16
Gert Jan:
Hi there,
Wat een prachtige omgeving en dito foto's! G.O.R. zag er ook erg fraai uit.MacKay klinkt me erg bekend van mijn trip. Ik hoef jullie er misschien niet aan te herinneren dat het aftellen is begonnen, dus ga samen nu vooral nog heel erg genieten!!!
Groetjes
-
27 Maart 2010 - 15:58
Sjaak:
Ron ik hoop dat je lang je adem kan inhouden. het is nog al een lang rif daar.
-
27 Maart 2010 - 17:09
Bert, Anita:
lieve Jessica en Ron,
morgen gaan we met bijna de hele familie opa's verjaardag vieren. We zullen jullie daar wel bij missen!!!! Dus in onze gedachten zijn jullie er gewoon bij.Gelukkig weten we dat jullie dan ondertussen veilig liggen te slapen en je van geen kwaad bewust bent????
nou doeiii
Bert, Anita en de rest van het zooitje -
30 Maart 2010 - 21:35
Edwin:
Wist je dat je als je echt goed je best doet sprinkhanen kunt eten?
Misschien een kleine bespaar tip.
OKEE ik geef het toe ik bent stront jaloers!!
Groetjes Edwin! -
31 Maart 2010 - 11:10
Petra:
Heey, wat lees ik bij jullie profiel????
"Ik ben over 45 dagen terug" Wij kijken natuurlijk naar jullie uit..
Het lijk me wel wat om over 43 de reis naar terug van af, te maken.
Het Feestje is super geweest. Veel gelachen en natuurlijk ook over jullie gekletst...Haha
Liefs het Paashaasje Xjes -
02 April 2010 - 18:36
Steven V.:
heey jessica en ron,
ik zie weer dat jullie het naar jullie zin hebben. wat een mooie omgeving. nog een paar dagen;) ik hoop dat jullie nog een leuke tijd hebben.
groetjes steven
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
