Aan het werk...

Goeiemorgen allemaal!

Jullie zullen wel denken, eindelijk weer een spannend verhaaltje nu ze weer back on the road zijn! Ehh.. We blijven de komende 3-5 weken nog op dezelfde plaats want we hebben namelijk werk gevonden! Laten we bij het begin beginnen;

Nadat we zaterdag ons verhaaltje op het internet hebben gezet zijn we als een speer richting Monbulk gereden. Dit is een plaatsje vlakbij Melbourne waar Dennis, een vriend van Ron, zit en werkt. Na 4 uur rijden vanuit Lakes Entrance werden we dan ontvangen door Hetty & John, de familie waarbij Dennis in huis slaapt, en Dennis zelf. ’s Middags even lekker bijgepraat met z’n alle en toen zijn we nog een uitzichtje gaan bekijken op een berg. Vlak voordat we weggingen was Ron heel slim geweest, want hij had namelijk de deur van de auto dichtgegooid met de sleutels er nog in… Erg leuk dus. Hetty heeft hem geprobeerd open te maken met een liniaal, maar dit had geen effect helaas. Toen we terugkwamen van het uitzicht bekijken heeft de buurman ernaar gekeken, want die scheen nogal handig te zijn. Al met al is het er dus van gekomen dat we het raam uit de zijkant van het busje hebben gehaald door de rubbers los te maken en het raam eruit te tillen. Hij zit er nu weer goed in, alleen 1 rubbertje kregen we er niet in dus daar moeten we nog mee langs de garage, maar hij lekt gelukkig niet en je ziet er ook niks van. Ook weer opgelost!

’s Avonds waren we uitgenodigd voor een barbecue bij Hetty en John en 2 vrienden van Dennis, Job en Tim, kwamen ook. Aangezien Monbulk een soort van klein Nederland/Westland is (stikt hier van de Nederlanders en de tuinders) heeft ook de supermarkt een speciaal ‘Nederlands vak’. Hier verkopen ze o.a. speculaas, gevulde koeken, King pepermunt, mergpijpjes, drop, krakelingen enz. Onze barbecue werd dus ook vergezeld door de enige echte Remia Frietsaus! Haha heerlijk! Het was erg gezellig en het smaakte prima!

’s Avonds waren we uitgenodigd om te blijven slapen bij Hetty en John want die hadden nog een kamer over. Dat was helemaal super natuurlijk. Ook zijn we ’s avonds gaan stappen met z’n 5en (Tim, Job, Dennis, Ron en ik). Een uurtje rijden om te gaan stappen is vrij normaal hier ;). Het was een erg leuke discotheek waar om en om een DJ en een bandje optraden. Wel een beetje aparte stijl van eruitzien hebben ze hier. Alle (maar dan ook echt álle) meisjes hebben hakken van minstens 8 cm en rokjes aan nét onder hun kont en het haar van alle jongens ziet eruit alsof er een wervelwind van achteren is gekomen. Toch was het erg gezellig en om 3 uur konden we dan eindelijk ons opgemaakte bedje inrollen!

Omdat we van plan waren om in Monbulk 4-6 weken te gaan werken zijn we zondag opzoek gegaan naar een camping voor langere tijd. We hebben echt elke camping in de buurt bezocht en er was overal wel wat mis mee. Of ze hadden geen kampeerplaatsen, of je betaalde 20 euro per nacht, of het zat er vol met vliegen en dreef het zeewier in het zwembad. Niet echt ideaal dus. Onze laatste hoop was dus nog een hostel/camping in de buurt waar de verhalen behoorlijk negatief over waren (de beesten schenen over je bed te kruipen). Maar aangezien we toch wat moesten wilden we er wel even langsrijden. Toen we vlakbij het hostel waren mochten we er niet door omdat er een brand was aan het einde van de weg (vergeten te vertellen: het was vandaag zo’n 40 graden en er was een Total Fire Ban, wat betekend dat je nérgens vuur mag hebben). Het rook ook al zo naar barbecue buiten… Wij dus maar naar het huis van Hetty en John om daar nog even op internet te zoeken voor campings. Heel de middag stikte het nog van de brandweerauto’s en blushelikopters in de buurt. ’s Avonds mochten we nog een nachtje bij Hetty en John slapen en hebben we lekker Marinara gegeten. Ondertussen had Dennis Tim gebeld (de baas van de tuin waar hij werkt) of ze nog mensen nodig hadden. En ja hoor, toen hadden we ineens werk in 1 dag! We wisten niet dat het zo makkelijk zou gaan. Die avond vroeg naar bed dus, want de volgende dag werden we om 7 uur bij de tuin verwacht.

De tuin waar we werken heet Coolwyn en word gemanaged door 2 broers die oorspronkelijk ook Nederlands zijn (alleen in Australië opgegroeid, hun echte naam is dan ook geen Coolwyn maar Koelewijn). De tuin heeft 2 locaties die ongeveer tien minuten rijden uit elkaar lagen. We begonnen met allebei te werken op dezelfde tuin in de kleine boompjes, coniferen, magnolia’s en kerstbomen. Nadat ik hier 1,5 uur gewerkt had vroegen ze of ik naar de andere tuin wilde komen voortaan, omdat ze daar nog iemand nodig hadden voor in de schuur en het werk dus ook wat lichter zou zijn. Sindsdien werken Ron en ik op een verschillende tuin, Ron in de kleine boompjes en ik in de bloemen (geen idee wat voor, Lelies ofzo). Meestal begin ik om half 7 en Ron om 7 uur. Wat wel best uitkomt want dan ga ik naar t werk en heeft Ron nog een half uur om bij ‘t zijne te komen. Het eerste uur dat we aan het werk waren vroeg 1 van de broers waar we sliepen. We zeiden dat we dat nog niet wisten omdat we nog geen camping goedgekeurd hebben. Toen bood die ons aan dat we op de tuin, waar ik werk, buiten mogen staan met het busje en dan mogen we gewoon gebruik maken van de kantine, wc en douche die daar zit. Gratis. Helemaal geweldig natuurlijk want we hebben alles wat we nodig hebben, lekker stil ’s avonds en ik rol vanuit m’n bed zo naar het werk! Hier mogen we blijven staan zolang we hier werken dus dat komt echt prima uit. Het werk voor de rest is wel leuk en de dag vliegt meestal voorbij.

Gistermiddag (vrijdag) was het de laatste werkdag en bij Ron op de tuin hebben ze altijd op vrijdag na t werk een barbecue met bier. Aangezien we natuurlijk een rijdend huis hadden en Ron mij dus niet alleen op de tuin kon laten zitten mocht ik ook komen. De worstjes waren prima te eten ;). ’s Avonds zijn we naar het huisje van Tim en Job gegaan samen met Dennis en Eric (huisgenoot van Dennis) om een biertje te drinken. Tim en Job slapen op de onderste verdieping van het huis van de baas en de baas kwam dus ’s avonds ook nog gezellig een biertje doen. Was erg gezellig en voordat we in bed lagen was het alweer snel 2 uur.

Vandaag eindelijk weekend en dus weer tijd om orde op zaken te stellen (zoals uitslapen). Nu zit ik het verhaaltje in de kantine te typen terwijl Tim en Job nog aan het werk zijn. Vanmiddag gaan we even een was draaien in de wasserette hier in het dorp en naar de MacDonalds om even te internetten. Vanavond gaan we pannekoeken eten bij Tim en Job en erna weer lekker stappen.

Maar dat horen jullie waarschijnlijk volgend weekend weer!

Xxx Ron en Jessica