Weer op reis!

Hier weer een verhaaltje van ons,

Eindelijk zijn we dan op weg en onze volgende stop is alweer in zicht.

De laatste paar dagen dat we bij Louise en Larry waren was het erg gezellig en eindelijk kwam maandag (25-01) onze REGO binnen. Heerlijk!
Deze dag hebben we gelijk ook de auto een beurt gegeven. Nieuwe benzinefilter, oliefilter en luchtfilter gecontroleerd, olie bijgevuld en het achterpaneel gerepareerd. Deze liet telkens los.
Kostte gelukkig niet veel geld en moeite, want Larry wist het allemaal goed te doen.
Waarom deze beurt? Omdat we weer veel zouden gaan rijden en we toch de tijd hadden. Ook schokte Toullah af en toe en leek de benzine niet goed bij de motor te komen. Nu is dit allemaal verholpen en heb ik ook mijn rijstijl aangepast. Dat scheelde ook een stuk want ik wilde gewoon te vroeg schakelen. En dat vond de motor maar niks, zo laag in zijn toeren. We hebben geen toerenmeter dus moeten we de toeren maar een beetje schatte. Dit gaat verder goed alleen was ik toch nog wat te vroeg soms.

Dinsdag was het een grote feestdag.
Niet alleen omdat mijn broertje jarig was maar ook omdat het Australia Day was. Beetje vergelijkbaar het met Koninginnedag in Nederland. Overal festiviteiten en alles in het teken van.
Wij wilden eerst naar Sydney toe gaan maar omdat we ’s ochtends nog wat onderhoud aan de auto moesten doen werd het al snel wat later.
Geen Sydney dan maar.
Larry kwam met het idee om naar het strand en de resorts van zijn baas te gaan.
Resort nummer 1 heette Pretty Beach Resort en kost je zo’n AUS$2500 per nacht. Hierbij krijg je dan wel al het eten wat je maar wilt, waar je maar wilt. Heb je je eigen, erg romantisch, losstaand appartement op de heuvel. Ook alle drank is inclusief en opgehaald worden vanaf het vliegveld gaat je ook niks kosten. Als je wilt ligt er een boot voor je klaar en ook een helicopter is tot je beschikking. Dit misschien wel voor geld maar dat weten wij niet.
Jessica voelde zich hier al erg snel thuis en ook ik zou me er best kunnen vermaken.
Als we dus ooit nog wat geld beschikbaar hebben, weten we het wel;).

Het volgende resort was minder spectaculair en had geen privé zwembad bij je appartement. Deze was dan ook wat meer geschikt voor kinderen vinden wij. Het zwembad wat er lag was wel onwijs lang en mooi maar toch gaan wij voor het Pretty Beach Resort. Sorry Bells Resort…

Ook het huis wat de baas van Larry liet bouwen bij het strand hebben we gezien en afgekeurd. Lelijk ding. Totaal kost het huis bijna 10 miljoen dollar maar volgens ons is het het niet waard.
Daarna nog even een biertje gedronken op het strand en Larry nam nog even een duik. En wie kwam daar aanvaren? Juist, de baas van Larry met zijn bootje, net wezen vissen bij de riffen.
Die baas van Larry is dus ook de baas van de vogels van het vorige verhaal en de giga hengstenfokkerij.
Ook beheert deze man een stadion, heeft hij zijn eigen biermerk en schijnt ook geregeld op tv te verschijnen. Wij hebben alleen de beste man niet mogen ontmoeten.

Verder hebben wij dinsdag niet veel gedaan en hebben we lekker hamburgers op de veranda gegeten. Klaar voor de ‘grote’ reis de volgende dag.

Woensdag zijn we dus weer op pad gegaan rond half 10. Op weg naar de Grand Pacific Drive. Mooie route door natuurparken en langs bijzondere stranden.
Uiteindelijk zijn we een slaapplek gaan zoeken bij Jervis Bay. Dit werdt in Huskinsson. Leuk plaatje waar weinig te doen was. Wel zwommen de dolfijnen langs de kust. Erg gaaf om dat zo in het wild te zien. Zwemmen voor ons werd hem niet, dit helaas door het weer. Na een enorm regenachtige nacht zijn we vroeg vertrokken richting Eden.

In Eden aangekomen en de haven rond gelopen te hebben zijn we maar weer de auto ingestapt om verder te rijden. Eden is namelijk bekend en beroemd om zijn baai waar van Mei tot Oktober walvissen zwemmen. Precies en helaas, niet nu.

Een kleine twee uur later hadden we onze slaapplek in Mallacoota gevonden. Beroemd om zijn pinguineneiland voor de kust. Helaas kostte het $60,- per persoon om daar te komen en dat vonden wij het niet waard. Na een mooie wandeling over het strand gemaakt te hebben zijn we lekker gaan slapen.
De volgende morgen was het weer slecht en viel ons plan, om een wandeling te maken over het strand en de eilandjes, en te gaan snorkelen, in duigen. Hop weer in de auto gestapt op weg naar het volgende dorpje, Marlo.
Bij Marlo liep een mooie route vlak langs de kust en zijn we uitgestapt bij de Salmon Rocks. Niet heel bijzonder maar wel mooi en heerlijk verlaten. Nu lazen we later dat daar ergens ook een Aboriginal iets moet zijn. Die hebben wij dus gemist. Pech…
In Marlo zelf was niks te doen behalve duiken en varen/vissen dus zijn we weer verder gegaan naar Lakes Entrance. Ook kon je in Marlo snorkelen maar het water was freezing en het weer was telkens regenachtig. De zee was ook wat onrustig dus erg veilig vonden we het ook niet. Wat zijn we toch verstandig ;)

In Lakes Entrance voelden we ons al meer thuis omdat het veel drukker is dan Marlo (7000 inwoners tegenover 340 in Marlo). Bovendien is het hier lekker toeristisch ingesteld en is er een hoop te zien. Het strand is verbonden door een loopbrug over het meer en hier begint het best bekende 90 mile beach. Hebben we die dus ook weer gezien;). Verder stikt het er van de vissers dus ook hier veel vis te koop.
Ik typ nu ook het verhaal op de camping in Lakes Entrance. Het weer is iets verbeterd maar het blijft nog koud.
Vandaag ook contact gehad met Dennis. Morgen gaan we naar hem toe. Daarna op zoek naar werk. Hopelijk kunnen we dan vier weken werken.
Of het lukt om werk te vinden en hoe de reis verder verloopt horen jullie uiteraard weer in het volgende verhaal.

De afgelopen dagen dus ruim 1000 km gereden, morgen ‘maar’ een kleine 300km.


Hebben jullie nog tips, verhalen of interessant nieuws, laat het ons weten!


Helaas staan de foto's niet op volgorde, sorry daarvoor.