Vogelpret;)

We zijn alweer een week verder en nog steeds geen REGO. We vermoeden dat hij is kwijt geraakt in de post. Vandaar dat we maandag een nieuwe aangevraagd hebben (gelukkig gratis) en hij wordt nu direct naar ons adres in Mount White gestuurd. Hopelijk komt hij morgen binnen. Dan zouden wij vrijdagochtend eindelijk richting het zuiden kunnen gaan.

Niet dat het niet gezellig is in Mount White hoor. Het is hier best leuk. We leren ongeveer heel Louise haar familie en vriendenkring kennen. Erg gezellig mensen.

Eerst weer even terug:
De dag dat we het vorige stukje op het internet hebben gezet (13-01) zijn we naar een DFO (Direct Factory Outlet) geweest. Veel dure merken en dus weinig gekocht. Op een bikini na. Voor Jessica, ja, niet voor mij;). Eindelijk was het ons gelukt om een leuke en enigszins goedkope bikini te vinden. De gemiddelde prijs ligt hier namelijk rond de $50/90 voor een topje en $50/60 voor een broekje.
Louise was met een vriendin gaan toeren en toen ze terug kwamen werd de Barbie (BBQ) al aangestoken. Speciaal voor ons hadden ze apart vlees gehaald zoals: Lam met BBQsmaak, gehaktballen met dille, basilicum en knoflook en worsten met pompoen en feta. Daarnaast een lekkere aardappelsalade en normale salade en een lekker wijntje. Smaakt allemaal weer erg goed en zoals we van Louise gewend zijn, veelste veel.
Als toetje hadden we ‘Sago’. Smaakte als havermout maar dan veel lekkerder. Dit samen met vanille-ijs, passievrucht en banaan. HEERLIJK!
’s Avonds nog een storm bekeken vanaf de veranda en toen lekker naar bed.

Dag 19 van onze trip, 14 januari:
En ja hoor, regen. Hoe kon het ook anders? ’s Ochtends de Queensland Goverment of Transport gebeld over onze REGO. Die konden we dus pas maandag 18 januari opnieuw aanvragen. Verder hebben we film gekeken en ’s avonds kwamen de moeder en zwager van Louise langs. Erg gezellige mensen en die moeder is knettergek. Goed gek, is niet verkeerd!
’s Avonds hadden we een aardappelschotel als eten en als toetje Rocky Road. Gemaakt door Jessica met chocolade, marshmallows, ongezouten noten en kersen. Lekker om een keer gegeten te hebben maar niet super.

15 januari, weer een dagje Sydney.
Voor Louise een paardrijdzadel afgegooid bij een vriendin van haar in Sydney en verder lekker gewandeld door Hyde Park. Daarna weer op tijd terug, want het is niet leuk om Sydney in en uit te komen. Zeker niet als er een idioot zijn auto tegen/in een boom parkeerd en een andere knurftekop zijn vrachtwagen in een auto probeert te wurmen ;)
’s Avonds hadden we een maaltijd van alle left-overs. Want er was zoveel over van de voorgaande dagen dat koken weinig zin zou hebben. Als dessert hadden we Pavlova. Een bodem van gestijfd eiwit met suiker besmeerd met room en vruchtjes. Zie foto’s.
Erg lekker was het zeker en het recept is opgeschreven om thuis eens uit te proberen.

16 januari.
Vroeg ons bed uit. Waarom? Om naar de gigantische vogelkooi te gaan voordat ze vrijgelaten werden. Alleen kregen we een telefoontje dat de vogels al weg waren. Dus maar een filmpje gekeken en ’s avonds bij het binnen laten van de vogels gaan kijken. Ook daarvoor waren we te laat en de volgens zaten al weer keurig te eten in de kooi. Helaas. Wel wat leuke foto’s kunnen maken in de kooi en Jessica heeft een nieuw vriendje. Hij is 21, heet Billy en is… zwart! Het gaat hier om een in mensenjaren 3 jaar oude Redtailed black Kakatoe (of hoe je het ook schrijven mag). Hij was niet van Jessica haar schouder af te halen.
Al snel werd het te donker en zijn we weer richting huis vertrokken.
Met een belangrijke afspraak voor de volgende dag. Kwart voor 8 bij de vogelkooi zijn.
Als eten hadden we een soort paella maar dan met pasta en tomatensaus. Erg lekker en vol met zeediertjes.

17 januari, D-Day.
Voor Jessica zeker. Die was al helemaal wild enthousiast van de vogels geworden de avond ervoor. Nu waren we ruim op tijd om te vogels eerst eten te geven en dan na een uur eten ze vrij te laten. De vogels werden om 9 uur ’s ochtends vrijgelaten de omgeving in en ze waren getraind om voor het donker terug te komen. Dan kregen ze weer eten.
Nadat we ze eten hadden gegeven zijn we naar de aparte kooien gegaan bij Nikki, één van de verzorgers van de vogels, waar de gewonde of kleinere vogels zaten.
Hier hebben we ook super mooie foto’s gemaakt en er waren twee vogels die wel erg graag aandacht wilden.
1 vogel mocht uit de kooi en kwam op onze rug en schouders zitten en wist ons goed te vermaken door te gaan dansen en huppelen op onze schouders.
De andere vogel was helemaal geweldig. Die hield niet op met ‘praten’ en soms leek het nog echt op een gesprek ook. Helaas lukt het ons niet om de filmpjes op het internet te zetten. Dus zullen jullie moeten wachten tot we terug zijn met het beeldmateriaal.
Daarna zijn we met Nikki naar de grote kooi terug gegaan om die vogels de vrije natuur in te sturen. Hiervan is ook alleen beeldmateriaal, dus zullen jullie het even moeten doen met de foto’s. Maar wij kunnen jullie vertellen, het was geweldig om te zien. En Billy, Jessica’s nieuwe vriendje vloog direct naar Jessica haar schouder in plaats van de vrije natuur. We kregen hem er niet af en hij ging helemaal mee naar de auto op Jessica haar schouder. Zelfs toen we wegreden vloog hij nog twee keer over ons heen.
De prijzen van die vogels waren ook waanzinnig, sommige kosten per stuk $100.000 en in totaal zaten er in de grote kooi ongeveer 60 vogels. Aardig de moeite dus.
Grappig feitje over de kooi; die kwam namelijk uit de Coffs Harbour Zoo.
Na dit vogelavontuur waren we uitgenodigd op de verjaardag van 2 nichtjes van Louise. Een tweeling die 4 jaar werd. Ze heetten ons gelijk meer dan welkom met champagne, worstjes, dipsausen, chocolade en bananentaart en weet ik het allemaal niet! Erg geslaagde en vooral gezellige middag dus!
’s Avonds hadden we kipsaté als dinner. Als toetje een hadden we een Ginger Spider. Dat is Ginger beer met vanille-ijs erin. Erg lekker ook weer.

18 januari.
D-day 2. Dit was de dag dat onze registratie van de auto verliep. Gelukkig mogen we nog 21 dagen zonder sticker rijden. Snel dus maar een nieuwe bestelt. Gelukkig verliep dit vrij vlekkeloos en konden we lekker gaan genieten van het lekkere weer. We hebben dan op de veranda onze vaste plek om een lekker potje kaarten te spelen. Aan het einde van de middag zijn we naar Hornsby gegaan. Daar wat rond gekeken in het shoppingcentrum en een lot voor de loterij gekocht. Met kans op $30 miljoen;).
Als eten hadden we een ovenschotel met kabeljauw en steak van de barbie. Erg lekker, en een beetje nieuw.
Daarna zijn we bij een vriendin van Louise gegaan die uit Nederland komt. We wilden namelijk Nederlands gaan koken voor Louise en Larry maar wisten niet wat hier te vinden is en wat ze wel en niet hier eten.

19 januari:
In de ochtend zijn we naar het motercafé verderop de weg gegaan. Daar zat Louise met vriendinnen van haar koffie te drinken en zo hebben we die ook ontmoet.
Overdag zijn we boodschappen gaan doen voor het avondeten. We wilden wat Nederlands maken en waren op bami uitgekomen. Niet verschrikkelijk Nederlands, maar ze aten het hier niet en de ingrediënten waren gemakkelijk te verkrijgen.
De bami smaakte precies hetzelfde als in Nederland dus we hadden onze taak goed verricht en Louise en Larry vonden het nog lekker ook. Helemaal goed dus.
Als toetje hadden we weer de lekkere Sago met ijs, banaan en de passievrucht. Blijft een winnaar!

Vandaag (20-01) zijn we naar Pearl Beach, Pretty Beach Patonga Beach en Kilcure Beach geweest. Op pearl Beach en Kilcure Beach waren de golfen geweldig hoog. Ongeveer 3,5 meter vanaf het strand. Ook dit hebben we gefilmd en daarop zullen jullie dus ook moeten wachten. De foto’s zijn niet helemaal duidelijk maar de klappen die de zee maakte waren aardig hard en niemand zwom dus ook in de zee. Helaas, want het is 31 graden en uit de wind is dat behoorlijk warm. Gelukkig staat er hier en daar een lekker koel briesje en is het best uit te houden.
De andere stranden waren niet heel bijzonder en daar valt dan ook weinig over te vertellen.
Vanavond eten we wraps op tante Ria’s mannier. Met een Nederlands toetje, namelijk pannenkoeken met vanille-ijs, slagroom en warme kersen. Hopelijk lukken de pannenkoeken en valt het in de smaak.

Dat was het dan weer voor deze keer,
Morgen waarschijnlijk de REGO-sticker eindelijk binnen en dat zou betekenen dat vrijdagochtend onze vertrekdag is. Waar we dan gelijk heen rijden weten we nog niet heel precies maar het is in ieder geval naar het zuiden!

Xxx Jessica en Ron