Oud en Nieuw!

Zo ons eerste berichtje in het nieuwe jaar, en wat een begin van het jaar.
Even wat feitjes:
1. Mijn eerste dag van het nieuwe jaar stond in het teken van een kater.
2. Jessica is in aanraking geweest met de politie.
3. De eerste twee avondmalen die we in 2010 hebben gehad waren pasta.
4. Onze eerste dag in 2010 hebben we gedeeld met teveel muggen.
5. 2 januari in Sydney zijn we overvallen. Door een regenbui.
6. We houden nog steeds van elkaar…;)

Vandaag is het 2 januari wanneer ik dit typ. We hebben net avond gegeten, ja pasta inderdaad, en staan weer veilig op de camping.
Maar eerst waar we gebleven waren.

Oudjaarsdag.
Die dag was onze eerste dag in Sydney. Het was wisselachtig weer wat het niet makkelijk maakte met de keuze van onze outfit voor de dag en ook voor de nacht. Ons plan was namelijk om ’s ochtends op de trein te stappen, Sydney verkennen, Sem (vriend van mij van de middelbare school) ontmoeten, Oud & Nieuw vieren en ergens in de vroege uurtjes weer een trein terug te pakken, paar uur in het busje bij het station slapen en dan richting de camping.

En eigenlijk ging het zo.

Nieuwjaarsdag.

Nee grapje, ik zal jullie wat meer vertellen over oudjaarsdag.
We waren rond 11 uur op het station van Berowra en hebben vandaar uit de trein gepakt richting Sydney omdat het natuurlijk giga druk was met al die mensen die voor het vuurwerk kwamen.
Na in Sydney aangekomen te zijn, zijn we eigenlijk direct naar het hostel van Sem gegaan. The Maze. Erg leuk en gezelig hostel voor zover wij het gezien hebben. Even wat gelunched met Sem en toen zijn we de stad ingegaan. Sem moest werken tot half 4 en dan zouden we elkaar weer ontmoeten om de avond verder met zijn alle te spenderen.
Omdat ik mijn glas van mijn horloge kapot is wilde ik wel een nieuw horloge en Jessica wilde graag een tasje voor de belangrijke spullen omdat we anders gelijk een hele rugtas mee moeten nemen. En ja, wij zijn luxe backpackers. (we doen tenminste ons best).
Op Sems advies zijn we toen naar Paddy’s Market gegaan. Een soort zwarte markt maar dan met Chinezen;). Het was hier gigantisch druk en heel veel winkeltjes met horloges, tasjes, souvenirs, en de nodige nagemaakte Prada en Gucci. De chinezen waren overal en wat gillen die mensen zeg. Normaal praten bestaat geloof ik niet in het chinees. Nadat we het daar eigenlijk wel gezien hadden zijn we richting Darling Harbour gegaan. (Nee, helaas hebben we niks leuks kunnen vinden.) Dit is een park met alle entertainmentgebouwen en winkelcentra bij elkaar. Daar hebben we even gezeten en toen was het al snel weer half 4 en gingen we weer naar het hostel van Sem.
Daar aangekomen moest Sem nog zijn make-up doen ofzo want hij bleef een eeuwigheid weg maar toen waren we eindelijk klaar op ons voor te gaan bereiden op Oud & Nieuw. Gewapend met 4 vrouwen, Sem en ik op naar de drankzaak. Daar het nodige ingeslagen te hebben gingen we snel op naar de bus om naar een bepaalde plek te gaan waarbij we recht voor de Harbour Bridge zaten. De Harbour Bridge is die brug die jullie ook allemaal ieder jaar op het nieuws zien als het om vuurwerk gaat. Omdat het bij ons natuurlijk 10 uur eerder was.
Daar op die plek aangekomen, na lang in de bus te hebben gezeten en lang te hebben gelopen met al dat pils, kwamen we bij een grasveldje waar de rest van de hostelgasten en hostelmedewerkers zaten (en genoeg andere mensen). We hadden een mooi plekje recht voor de Harbour Bridge, Het enige was dat er net een boom voor stond, maar ja je kan niet alles hebben.
Jullie vragen je vast af, hoe laat was dat wel niet? Nou het was toen 6 uur. Nog 6 uur te gaan dus. Die 6 uur gingen in het begin was langzaam omdat wij natuurlijk niemand kenden behalve Sem. Maar na een paar biertjes en een gezellig gesprek met een andere Nederlander begon het al aardig gezellig te worden en donker.
Ondertussen even een hotdog gehaald en een tig keer naar het toilet, wat een rij voor die Dixies… Eindelijk was het dan zover het werd 12 uur. En het vuurwerk begon op de Harbour Bridge. Heel gaaf om te zien, zeker omdat Jessica en ik ons verplaatst hadden naar een ander hek waar we alleen het hek door moesten kijken en ruim zicht hadden over de brug.
Prachtig vuurwerk voor zeker 15 minuten. Maar het gaat hier zo anders. Niemand koopt hier vuurwerk, omdat het niet kan en niet mag. Dit vanwege bosbrandgevaar natuurlijk. Dus na dat vuurwerk was het over. Dus het was heel raar vonden we, het was niet koud, niet iedereen heeft vuurwerk en we hadden geen champagne.
Na het vuurwerk gingen we weer terug naar de groep die toen al deels vertrokken was. Samen met Sem en Taylor zijn we toen richting de bussen gelopen, toen we een bus hadden reed deze maar stapvoets en soms helemaal niet omdat het zo druk was met bussen en mensen. De reis terug leek wel een eeuwigheid te duren. Helemaal omdat we gesloopt waren omdat we al heel de dag op waren en omdat we wisten dat we nog een trein moesten pakken weer richting het station waar onze auto stond.
Naast de bus werd er nog een gozer in elkaar gemept door een paar Jappies en wat later begon een gozer in de bus te kotsen. Heerlijk!
Nadat eindelijk bij het busje te zijn aangekomen zijn we gaan slapen. Helaas voor maar vier uurtjes. Daarna naar de supermarkt gegaan om de nodige boodschappen te doen.
Op onze reis naar de camping zat er ineens een politieauto achter ons met zijn zwaailichten aan, Gelukkig reed Jessica, want die was alweer nuchter (dat was ook de reden dat Jessica reed, meestal is aan mij de eer). In eerste instantie wilde Jessica wegrijden voor de politie maar dat was niet het allerbeste plan. Toen we aan de kant stonden kwamen beide agenten richting ons gelopen en wij waren wel wat zenuwachtig. We reden niet te hard. De lampen werken. Wat kon het zijn… een gewone blaastest. Maar nee hier blazen ze niet, hier tellen ze. Gekke Australiërs, mag je op nieuwjaarsdag tot vijf gaan tellen voor een agent. Gelukkig was alles goed en mochten we onze reis weer vervolgen.
Op de camping aangekomen zijn we bijna direct in slaap gevallen. Goddelijk!

(Had ik trouwens al verteld over de weg naar de camping? Ik geloof het niet..)

Voor de mensen van de scouting is het heel makkelijk, iedereen daar kent dat spel met die bal die niet in de gaatjes mag komen en dat je aan die touwtjes het balletjes omhoog moet trekken. Nou, precies dezelfde gaten en de zelfde schuinte als dat bord is hier de weg. Plus wat los zand en grind.

Voor de mensen die niet op de scouting zitten en niet dit spel kennen:
Hij is heel stijl, heel bochting, heel krap, er zijn veel hobbels, nog meer kuilen met nog losser zand en alles heeft genoeg los grind om Jos Verstappen een poosje mee zoet te houden. (nee, ik ga niet uit leggen waarom in Jos Verstappen noem;)).
Waarom wordt die weg dan niet geasfalteerd zou je je afkunnen vragen, maar dat hebben ze ooit wel een keer gedaan. Heel lang geleden en het onderhoud ervan was nog langer geleden.
De helft is dus kapot gereden asfalt de andere helft zand met gladde rotsen.

Genoeg ongerust? Mooi! Ik vind de weg namelijk geweldig. Heerlijk creatief je weg naar beneden vinden.

1 januari:
Voor ons was dat gister en voor mij was dat de dag doorgaan als een slapjanus. We hebben dan natuurlijk ook niet veel gedaan omdat we pas rond 10 op de camping aankwamen en toen zijn gaan slapen. Rustig dagje en weinig aan de hand. Heerlijk gezwommen in het zwembad dat hier op de camping is en eigenlijk was dat het hoogtepunt van de dag.

2 januari:
Deze dag was dag 2 voor ons in Sydney, na weer met de auto die leuke weg op te zijn gereden naar het station waar we de trein gepakt hebben zijn we gelijk weer terug naar Paddy’s Market gegaan om voor wat leuke souvenirs te kijken. Of we die gevonden hebben blijft nog een raadsel;). Gelukkig was het daar nu veel rustiger want o wat wordt je die jappies zat.
Daarna zijn we richting Darling Harbour gegaan om daar onze lunch te halen. Het begon toen keihard te regenen en hop nat waren we. Na nat onze hamburger weg gesmikkeld te hebben zijn we door de druppels heen richting de Harbour Bridge gegaan. Deze wilde we tenslotte ook van dichtbij zien.
Na een aardige wandeling waren we dan daar en groot is die zeker. Helaas waren we te ver doorgelopen zodat we niet op de brug zelf kwamen. (we weten ook niet of dat wel kan). Maar dat gaf niet want naast de brug ligt het Opera House. Leuk gebouw op een foto maar van dichtbij valt het toch wat tegen. Hij is niet wit, of in ieder geval niet meer, hij is gelig. Maar zeker leuk om gezien te hebben. Omdat het toch al wat laat begon te worden en we nog terug moesten met de trein, boodschappen moesten doen enzovoort zijn we weer richting station gelopen. Ook nu begon het verschrikkelijk hard te regenen.
Grappig is dat, het ene moment regent het alsof het nooit gaat stoppen. 5 minuten later is het onwijs heet en zie je gewoon het water van de grond verdampen. Wat natuurlijk weer een lekkere benauwdheid met zich mee brengt. Ach wat kunnen die mensen zeuren zullen jullie vast wel denken. Ach je moet wat… in je vrije tijd.

Dat was het dan weer voor de afgelopen dagen.
Morgen (lees 3 januari) wordt onze laatste dag in Sydney, als de registratie voor de campervan binnenkomt bij Sem. Daar moeten we op wachten want anders is het kenteken niet meer geldig of iets.
Morgen gaan we naar de Botanical Gardens. Waarna we denken Sydney wel gezien te hebben.

Voor daarna ligt heel de route al klaar voor de komende 600 km. Dus wie weet wanneer jullie weer van ons horen.

Lieve groetjes Jessica & Ron


P.S. Bedankt voor al jullie reacties!